İnsanda Yükselme

Mü’minlere şefkat ve merhamet etmek

Tanrıya inanan; Tanrı’ya inanan diğer insanlara çok şefkatli ve merhametli olacaktır. Çünkü Tanrının en çok acıması, kendine inananlar üzerinedir.

“Vekâne bi’lmü’minine Rahima – Tanrı, kendine inanlara acıyandır!..” (Ahzab-43)

        Şefkat ve acıma, mü’minin sıfatıdır. Buna en çok layık olan da yine Tanrıya inananlardır. Çünkü Rahm (acıma), Tanrı sıfatıdır. Tanrıya inanan kişide de bu sıfat bulunur. Eğer bir insanda şefkat ve merhamet yoksa o insan, Mü’min (Tanrıya inanan) değildir! (11)

        Tanrı, Peygamber (a.s.v.) hakkında,

“Vema erselnâke illa rahmete’n li’l âlemin – Ya Muhammed ! Seni, tüm âlemlere Rahmet (acımam) olarak gönderdim!”

(Enbiya-107)

“Harisun aleykum bi’l Mü’minine Reufu’n Rahim – Muhammed (a.s.v) size düşkün ve acıyıcı ve esirgeyicidir”.

(Tevbe-128) buyurmaktadır.

Tanrı, Rauf ve Rahim’dir. Bizim Peygamberimizin de (a.s.v.) Rauf ve Rahim olduğu bildirilmektedir. Demek ki Peygamber (a.s.v.) Tanrı Sıfatı’nda yaratılmıştır. Rauf, esirgeyen; Rahim, acıyan demektir.

Ayrıca Tanrı, “Reufu’n nas” ve “Reufu’n bi’l ibad” – “İnsanları ve kendine tapanları esirgeyen” (Bakara-207, Hac-65)

Âyetleri ile yalnız mü’minleri değil, tüm insanları esirgediğini de bildirmektedir.

(11) Yüce Peygamberimiz (s.a.v.) buyurur: “sen yerdekilere acı ki, gökte olanlarda sana acısınlar”. (Taberani, Camiussağir, Hâkim’den, 500 Hadis.)