Varlık

Olgun İnsan, ipek gibi temiz ve ipek kumaşının niteliğini taşır. İpek kumaş yanınca dağılmaz. Lüks lambasının gömleği bunun örneğidir. Tanrı’nın aşk ve Lahut Nurunda Ruhu ve nefsi yanan ve temizlenen Olgun İnsanın Ruhu, lüks lambasının yanan gömleği gibidir. O’nun Ruhu ve nefsi, Tanrı’nın Zât nurunda tamamen istihlak ve ifna -yokun ötesinde bir yokluk – olmuştur. Ancak lüks lambasının gömleği gibi, yanıp yok olduğu halde, Tanrı Onun Ruhunu yokluk içinde esrarengiz bir varlığa kavuşturmuştur. Ona bekâ -daimilik- gömleğini giydirmiştir. Ruh, Tanrı’nın varlığında yok ve o yoklukta Tanrı’sal ebedi varlık bulmuştur. Bu gerçeği Peygamberimiz “Mutu kable ente mutu - Ölmeden evvel ölünüz” Kutsal Sözü ile açıklamıştır. Yandığı halde dağılmamak özelliği ile ipek, diğer kumaşlardan nasıl ayrılmış ise, Olgun İnsan da bu Tanrı’da yok olup, Tanrı’da var olma durumu ile çiğ insanlardan ve tüm nesnelerden ayrılmıştır.