Varlık

Olgun İnsan, sönmemiş kireç taşı gibi sakin-sakin durur, diğer ham taşlar sanılır. Halbuki O, kireç taşı gibi pişkindir. Su kirece dökülünce nasıl hararetlenip fıkırdamaya başlar, birden aktif bir durum alırsa, O da herhangi bir nedenle etkilenince, birden denizler gibi coşmaya başlar. Aşk ile teprenir, bu anda Tanrı bilgisi ırmaklar gibi kalbinden diline dökülür. O anda sohbetinde hazır olanlar çeşitli hallere girerler. Büyük bir etkinin altında kalırlar, artık Tanrı kendisini göstermiştir. Düğmeye basılmış, ampul parlamıştır. Onun huzurunda karanlık kaybolup çevresi ışığa gömülmüştür. Her gizli aşikâr, her şüphe ve inkâr yok olmuştur.